Opstand

Het is nu al meer dan twee jaar geleden dat Karel van de ene op de andere dag, voor iedereen onverwachts van gedrag, werk en omgeving veranderde.
Ja, in de wereld hadden zich de vernieuwingen snel voltrokken.
De oude waarden wankelden en de vaste gewoonte vormen werden rijker en kleuriger. Maar niemand had ooit gedacht dat die Karel, die zo netjes, voorkomend, normaal en gewoon was, dat nu juist Karel de pionier van de vernieuwende wereld zou worden.

De mensen om hem heen hadden raar opgekeken toen hij in plaats van “pardon”, “pervers” ging praten. Hoe is dat nu eigenlijk indertijd begonnen?

Hoewel Karel na het lezen van de krant deze altijd keurig in vieren vouwde en naast zijn stoel boven op het tafeltje met de andere kranten legde, gebeurde er deze keer iets anders.
Met een wreed gebaar pakte hij de krant beet, maakte er een reuze prop van en gooide deze achteloos de kamer in.
'Nu heb ik er genoeg van' zei hij tot zichzelf.
Nu is mijn maat vol en dat zal ik de wereld gaan vertellen.
Dit is een manier om ons allen er onder te krijgen en kapot te maken, tierde hij. Ik zal er voor zorgen dat we hier niet meer aan meedoen.

Wat had Karel zo opgewonden op deze rustige september avond? Ja, een artikel in de krant deed hem beseffen wat hij al langer voelde maar altijd had onderdrukt.
Het gevoel dat de mens binnenkort gedomineerd wordt door een geïnstitutionaliseerde maatschappij, die het individuele karakter ontkent en alleen sociale vooruitgang en veiligheid predikt.
De mensen zullen bang worden voor elkaar omdat ze zich schamen voor hun
individuele behoeften en wensen.
Ik wil zelf beslissen wat er met mijn belastinggeld gebeurt.
Ik wil blijven roken op plaatsen waar ik dat wil.
Ik wil tegen een boom kunnen plassen als de nood hoog is.
Ik wil in de hoogste boom kunnen klimmen en niet ongevraagd door de brandweer worden verwijderd en daar bovenop nog een hoge boete krijgen.
Ik wil lekker met mijn auto plank gas kunnen rijden en niet steeds moeten denken waar de politie zich verdacht heeft opgesteld.
Ik wil normaal met mijn hond kunnen wandelen en niet met zo’n lullig schepje erbij.
Ik wil mezelf kunnen zijn en zal dat laten zien aan iedereen.

Karel nam ontslag bij de bank en verhuisde met zijn hond naar Drenthe. Hij liet een baard staan en nam een baan aan als postbode.
Op zijn dagelijkse fietstochten overdacht hij het leven en transformeerde langzaam tot een andere Karel.
In het dorp waar hij woonde kreeg hij vrienden die zich bezig hielden met nieuwe ideeën omtrent leven en dood, een ruimere werkelijkheid en mens zijn in verbondenheid.
Het leven van Karel veranderde opnieuw en het gevoel van sociale compassie werd sterker en zijn gevoel voor individuele vrijheid werd minder.
Het natuurlijk beloop in zijn denken had zijn opstandige gevoel verzacht tot een ruimdenkend onderdeel van zijn Karel zijn.
Het weten dat dit goed aanvoelde had hem geleid naar een nieuwe fase in zijn leven. De opstand had hem de weg gewezen op zijn levenspad.
De aanleiding tot verandering was een impulsieve drift die was gestoeld op onbegrip en onvermogen het leven te kunnen overzien.
Als de maatschappij de mensen wil veranderen dat moet dat op een natuurlijke manier gebeuren, want elke vorm van dwang lokt een tegenreactie uit.
De verandering moet zelf worden ervaren als noodzaak.
Dan zullen wezenlijke problemen als honger, strijd en pijn kunnen worden opgelost.

De nieuwe wereld van Karel is een symbolisch voorbeeld voor de toekomst.
De opstand is het losmaken van traditionele opvattingen,die het mogelijk maken om tot een transformatie te komen.
Het beleven van een nieuwe werkelijkheid is essentieel voor het slagen hiervan.
Rust en ruimte in de menselijke geest zal oplossingen scheppen in vastgeroeste dualiteiten.


J.J.v.Verre 1982.