Mijn graancirkel reis

’s Middags met de auto naar Calais en de volgende ochtend met de boot naar Dover.
Even wennen aan het rijden aan de linker kant van de weg.
‘s Middags rond vijf uur aangekomen in “The White Horse Inn” te Compton Bassett, Wiltshire. Het graancirkelmekka van de wereld.
Onze kamer was wat drassig omdat de dag tevoren een andere Nederlander het bad had laten overstromen.

Naast ons hotel stond een soort van loods “the inner circle” waar allerhande documentatie en informatie materiaal was uitgestald.
Ook hing er een kaart waarop de graancirkels in de omgeving waren aangegeven.
We spraken met anderen die al de energie van de cirkels hadden ervaren.
De volgende stap was het bezoek aan de pub want je wordt wel dorstig na zo’n lange reis. Na snel een hapje te hebben gegeten gingen we met een groep van zo’n twintig man op weg naar onze eerste graancirkel. Het was rond tien uur ’s avonds voordat we daar aankwamen. Het had vrijwel de hele dag geregend en alles was nat en glibberig.
We liepen in de schemering, tussen de tractorsporen in een graanveld een heuveltje omhoog.
Boven op het glooiende veld lag de door ons begeerde graancirkel, die een dag of tien tevoren uit het niets was ontstaan. Daar was ie dan de lang gekoesterde cirkelformatie met zwaluwen patroon. De cirkel zelf was in de duisternis niet zichtbaar, maar we voelden wel de energie die in zo’n cirkel aanwezig is. Veel foto’s gemaakt om te zien of er zich lichtbollen lieten vastleggen. Een kleine blauwe bol werd gevangen op een foto boven mijn hoofd en vol trots aan andere leden van de groep getoond.

Op de tweede dag genoten we van het prachtige Engelse landschap en bezochten we twee recent gevormde graancirkels.
Met een deskundige gekeken naar de gebogen koren halmen, opgezwollen knopen, ontplofte knopen en zelfs verbrande graankorrels.
De energie in sommige cirkels is heel krachtig.
Fotocamera’s en mobiele telefoons waren tijdelijk kapot, maar herstelden weer spontaan.

Tijdens het eten en drinken in de verschillende eeuwen oude pubs veel gelachen.
Foto’s bekeken waarop we tijgerend door de “cropp circles” te zien zijn.
Foto’s waarop dode vliegen met hun pootjes aan de graanstengels hangen.
De derde dag een rondvlucht gemaakt boven de graanvelden van Wiltshire.
Fantastisch om die mooie patronen in de velden te zien liggen.
Stuk voor stuk kunstwerkjes waarbij we ons afvragen wat de boodschap is van deze geformeerde geometrische patronen.
Zijn het lichtwezens die ons een boodschap willen overbrengen?
Wat zijn die lichtbollen die door verschillende mensen zijn gezien en op foto’s zijn vastgelegd?
Ik weet één ding zeker, dat deze graanmanifestaties niet door mensenhanden op de grond zijn vervaardigd.

Tijdens ons verblijf in Willshire veel bijzondere en warme mensen ontmoet,die behoorden bij de graancirkelscene en jaarlijks naar Engeland toekomen om nieuwe ervaringen op te doen en onderzoek informatie uit te wisselen.
‘s Avonds werden er lezingen gegeven over verschillende graancirkelonderwerpen, zoals:
de interpretatie van de geometrische figuren, de mogelijke boodschappen van de cirkelmakers, de geschiedenis van het gebied en de energetische verklaring van het fenomeen lichtbollen.
Ook ontmoeten we verschillende mensen die zich meerdere incarnaties konden herinneren en die met oude foto’s en plaatjes van schilderijen de gelijkenis lieten zien.
Dit zag er vaak komisch uit met snor en baard doch met dat bekende gezicht.
Ook spraken we verschillende geologen, fysici en andere wetenschappers die naar het gebied toe waren gekomen om zelf metingen te doen in de nieuw geformeerde cirkels.

In de nacht van 8-8-2008 hielden we een nigtwatch bovenop Silbury Hill.
Met matjes en slaapzak clandestien de heuvel op geklommen en in de koude nacht gewaakt over het landschap, hopende dat er lichtbollenactiviteit te zien zou zijn en in stilte hopend dat er voor onze ogen een nieuwe graancirkelformatie zou ontstaan.
Later ’s nachts naar Long Barrow gegaan, het grootste hunebed ter wereld.
Helaas geen bijzondere fenomenen waargenomen, maar wel een spannende nacht gehad.
De volgende ochtend was er wel op een andere plaats een grote formatie ontstaan.
Een gigantische acht met een schitterend circulair contrast patroon.
Ook daar hadden ’s nachts mensen uitgekeken, maar geen enkele activiteit waargenomen.
Deze grote graancirkelformatie was in enkele minuten ontstaan.

De laatste dag reden we naar Stonehenge en mochten we als groep bij zonsopgang tussen de stenen lopen en de energie voelen die deze formatie uitstraalde.
Tenslotte werd er een kringmeditatie gehouden die een afsluiting bracht van een heel bijzondere week tussen de graancirkels, lichtwezens en spirituele mensen.

J.J.v.Verre aug.2008.