zaterdag 1 mei 2010
De kastanjeboom.
Hoe sterk is de kracht van de sluimerende stilte verstopt in de schaduw van jouw grote gestalte. Een boom van macht die gevangenschap veracht en het landschap verrijkt met zijn groene pracht. Een boom zoals een boom moet zijn in een symmetrische vorm,volledig aanwezig en herkenbaar uit de tekeningen van vroeger,die je als kind schiep op het witte papier. Mijn boom staat op een weiland in de buurt en is betoverend mooi. Zo mooi dat ik er regelmatig langs fiets en de metamorfose van de jaargetijden aanschouw, in de wetenschap dat elk onderdeel van zijn cyclische pracht een eigen identiteit bezit, die allen deel uitmaken van een levend wezen als geheel. Bij deze boom is duidelijk zichtbaar dat er een entiteit aanwezig is, die een vorm van communicatie met mijn persoon aangaat. Ik zoek die boom niet alleen op, maar die boom beantwoordt mijn belangstelling en fluistert mij de antwoorden in op vragen die ik bedenk,maar niet uitspreek. Hij reflecteert mijn gedachten en schept rust in mijn brein.
Het is misschien die rust die mij een speciaal gevoel geeft als ik de boom ontmoet. Misschien moeten we allen een boom adopteren die onze gedachten kan resorberen en ons antwoorden kan geven die de lichtheid in ons bestaan kan versterken en de duisternis ontsluit.
J.J.v.Verre/1989.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten