Zolang het leven zingt als een ruisende beek in het berglandschap,zolang dans ik met jou in gedachten, langs de glimmende terrassen van de desa,tot aan de steile rotsen van de oceaan. Eindeloos draaien totdat de kleuren vervagen als een bromtol,die de wereld laat spinnen vanuit mijn verliefde ogen. Ik adem jouw achtergebleven leegte in en verlang naar het verleden. Eindeloos lang geleden was weten iets dat ik nu ben vergeten en mijn gedachtewereld in verwarring brengt omdat die vergeten gedachten een nieuwe werkelijkheid hebben geschapen op de ruïnes van het vergeten verleden.
Wie zie ik nog in jouw ogen van eindeloos plezier en ongeremde lust? De wereld draait door naar het eindeloze einde van het begin. Wolken drijven langs een blauwe achtergrond of jagen langs een grijze,donkere lucht. Het spookt in mijn hoofd door het onweer van ongeremde passie tot aan driftige lusten,welke weer worden verjaagd door de tederheid van onvoorwaardelijke liefde, een speelbal in de wieg van het menselijke leven. Ik herschep mijn gedachten en beleef het verleden in een nieuwe wereld die alleen maar sprankelende liefde uitstraalt. Het leven blijft zingen in zijn zwevende baan en nieuwe herinneringen dringen zich op in de beperkte ruimte van ons aardse bestaan. Het vergeten van het eindeloze weten schept de mogelijkheid om te blijven verlangen dat mijn liefde voor jou nooit zal vergaan. Het zingt in mijn hart en de stroom van dartelende bloedcellen voeden mijn gedachten. Ik dans door de lucht en wacht op de regen van verfrissende ideeën.
Het eindeloze in het niets van de scheppende geest,welke wordt gevoed door jouw liefdeskracht. Mijn leven is versmolten door de warmte van de leegte zonder jou. Het wacht op een teken van herkenning dat jij de ruimte opvult met swingende energie.
J.J.v.Verre.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten