dinsdag 18 mei 2010
Zwarte spin.
Een fluweel zachte avondjurk omhulde jouw ontluikende lichaam op die bijzondere avond in mei,nu alweer zo lang geleden. Herinnering aan een vervlogen tijd,welke toch nog de levensechtheid bezit van een recente ervaring. Een studentengala waar ik aan terugdenk speelt zich af in een tijd die opgesloten ligt tussen leren en werken,tussen zoeken en weten. Ik bekijk de zwart-wit foto en concludeer dat de persoon die mijn naam draagt van toen, totaal verschilt van degene van nu. De rijkdom van de vele ervaringen transmuteerde mijn studenten zijn tot de persoon die nu terugdenkt aan toen. Een mens verandert geleidelijk in de loop van zijn leven en uiteindelijk ontstaat er een compleet nieuwe versie van jezelf. Ik tuur naar het plaatje en zie weer mijn zwarte spin, aan wie ik volledig was overgeleverd. Zij biologeerde mijn persoonlijkheid en hypnotiseerde mijn volgzame geest. Haar hele wezen bracht mij in trance met een gevoel van uitzinnige,verlammende verliefdheid. Die mijn denken en doen overheerste en mij ketende aan een monomaan lustgevoel. Zij was de prinses in mijn heerlijke dromen en de heks uit mijn afgrijselijke nachtmerries. Zij was die uitgekiende zwarte spin die mij in haar web verstrikte en mij emotioneel uitperste. Tot de laatste druppel werd mijn verliefde lichaam en geest uitgemolken en verkracht in de liefdeloze relatie met dit vermomde roofdier. Haar lichaam liet de schoonheid zien van het mooiste gedicht in de regen van de kleurenboog. Haar mond was de fontein die de dorst laafde van een woestijn aan verdroogde lippen. Haar stem deed je verlangen naar de mooiste muziek in een idyllische omgeving. Haar ogen bestonden uit gouden diamanten die je deden wegsmelten in een zee van warme lava.Haar hongerige blik deed mijn lichaam zwellen tot een uitzinnig kookpunt. Haar vingers waren lang en slank en bespeelde je lichaam als de fluit van een slangenbezweerder.
Mijn emotionele verdriet is nimmer geheel opgedroogd als ik aan haar terugdenk. Opeens ging zij weg en zei dat ze nooit was gekomen. Ze ontkende de liefde en maakte zich alleen zorgen over een grammofoonplaat die nog van haar was. De liefde voor de materie was belangrijker dan gevoelens van liefde voor ons. Het ons bestond niet meer en werd opgevuld door pijn en verdriet. De spin liet mij hangen in haar gevlochten val en was snel weer opzoek naar een nieuw mannetje,dat zij weer in liefde zou kunnen verslinden.Ze woont nu grijs en behaard op een verlaten plek,hoog boven de woeste rotsen aan de kust van Griekenland.Haar laatste man is recent overleden, waarschijnlijk opgegeten.
J.J.v.Verre.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
hoe groot kan ze worden.
BeantwoordenVerwijderen