Helena

Ik zag haar achter twee schouders,in de hoek van de discotheek. Alleen een brandende sigaret in de duisternis. De rode punt dat was zij, verhuld in nevelen van rook.
Toen de eerste soul platen het geluid over de dansvloer verspreidde en de licht effecten hun werk begonnen te doen werd de donkerheid verdreven. De lichtgevende punt van haar sigaret maakte plaats voor een gedaante, welke later mijn hart zou veroveren.
Ik wachtte 2 nummers en liep in haar richting. Aarzelend maar toch ten doel om haar ten dans te vragen. Ik vroeg haar in het Frans of ze met me wilde dansen. En zij, ze stond op en antwoordde: ni-comprendre en liep door naar de dansvloer.
Na het opzwepende ritme van de soul muziek werd mijn schroom wat minder en vroeg ik haar opnieuw in het Frans waar ze vandaan kwam. Ze begreep me en sprak in het Frans terug. Lange zinnen met een lieve stem en ik keek alleen naar haar mooie mond.
Maar aangezien de muziek te luid was kon ik vrijwel niets verstaan. Na enkele nummers met haar gedanst te hebben, waarbij ik me behoorlijk uitsloofde, kreeg ik het behoorlijk warm en stelde voor om even te gaan zitten en wat te drinken.
Toen ik naast haar zat waar eens de rode punt in het duister had gezeten, begonnen we een geanimeerd gesprek. Ze vertelde mij dat ze Helena heette en in Barcelona studeerde. Psychologie, had net haar eerste jaar afgerond en wilde graag in de zomervakantie naar Amsterdam.
Ze rookte eigenlijk niet, maar voelde zich wat meer relaxed met een sigaret. Ik vertelde wat over mijzelf, dat ik in Utrecht studeerde en nu hier in San Feliu een kamer had gehuurd om me voor te bereiden op een her tentamen.
Zij was hier met haar ouders die een appartement in Playa de Aro hadden.
Ik vertelde haar dat ik het betreurde geen Spaans te spreken.
En toen even later de muziek wat rustiger werd danste we enkele minuten dicht tegen elkaar.
Toen de muziek stopte klemde zij zich tegen me aan en kuste me op mijmond.
Ik schrok want ik had die avond een knoflookrijke maaltijd genoten.
Een Spaans meisje zal dat waarschijnlijk niet als vies ervaren. Ik beantwoordde die kus met al het vuur dat in me zat en eigenlijk al veel te lang opgesloten had gezeten sinds ik hier in Spanje was.
Ik had iemand gevonden waar ik op het eerste gezicht verliefd was geworden.
Van een lichtend puntje in het donker tot een tastbaar en heerlijk warm aanvoelend mooi vrouwelichaam.
En zij vertelde me dat ze me ook lief vond, maar dat ze de volgende dag weer terug moest naar Barcelona.
Ik stelde haar voor om naar buiten te gaan en een stukje langs het strand te gaan wandelen.
Helaas was degene die haar ophaalde uit de rokerige dancing al binnengekomen en een veel te kort afscheid volgde.
Ik zag hoe mijn Helena met een lange grijsharige man uit mijn gezichtsveld, maar niet uit mijn gedachten verdween.
Nog jaren heb ik gezocht naar die Helena, maar helaas nooit gevonden.
Wel heb ik andere psychologiestudentes ontmoet, waarbij me vaak het vreemde gevoel bekroop dat die gesprekken meer in het kader stonden als een soort van practicum, dan het soft erotische contact dat ik ambieerde.
Wijsheid en verliefdheid zijn twee belangrijke grootheden in het leven van de mens, maar een gelijktijdig samenzijn is niet de gelukkigste optie.
Achteraf had ik mijn Helena in Griekenland moeten ontmoeten en had ik haar meteen moeten schaken voordat die vader de dancing binnen kwam.
Misschien is het maar goed dat het zo is afgelopen, want mijn huidige liefdesgeluk laat weinig te wensen over.

J.J.v.Verre 1971.