Het is mistig en koud. Een zwak schijnsel van de maan dringt door tussen de takken die nog niet al hun bladeren hebben verloren. Het is bijna december, een maand met spannende en gezellige dagen. Ook dit jaar loopt weer ten einde en een nieuw getal zal nauw met ons worden verbonden. Het lijkt wel of het leven stroever verloopt. Niets is meer vanzelfsprekend. Vaste waarden staan op losse schroeven. Landen kunnen failliet gaan. Er moeten belangrijke beslissingen worden genomen, maar het lijkt of niemand kan beslissen. Aan elke beslissing hangt een stevig prijskaartje, maar kan op verschillende wijzen worden doorberekend. Niemand heeft meer de wijsheid in pacht. Het maakt ons onzeker en angstig omdat er steeds wordt geroepen dat het goed mis kan gaan. Gaat het dan goed mis in het komende jaar? Nee, ik denk van niet. We zijn allen met elkaar verbonden en daardoor blijven we met z’n allen boven water. Maar we zullen wel nat worden en sommigen kletsnat.
Ik wandel met het hondje van mijn dochter op een stoeptegelpad tussen de bomen en lantarenpalen en laat haar snuffelen aan voor mij onbekende sporen en loop te mijmeren over het komende jaar. Wat zal 2012 voor deze hond betekenen? Voor haar zal er weinig gaan veranderen. Misschien dat ze wat vaker komt logeren als haar baasje het druk heeft met andere zaken. De financiële crisis of een financiële ramp en het begin van een jarenlange recessie zal haar niet in het hart raken, misschien dat het zelfs aangenamer wordt omdat haar baasje dan minder vaak op vakantie kan gaan en haar niet bij anderen hoeft onder te brengen. Ik sta weer even stil om haar te laten snuffelen en denk aan het bewustzijn van Coco het hondje aan de andere kant van de lijn. Ze zal zich vast niet bekommeren over de waarde van de euro, maar zijn er wel andere zaken die zij kan aanvoelen? Klimaat veranderingen, heftige zonne-erupties, een genadeloos strenge winter. Of is deze hond alleen maar gericht op het nu en kan alleen een bijtende, andere, nog grotere hond haar beangstigen.
Ik loop weer verder en denk dat een financiële crisis een mogelijkheid kan zijn om vernieuwingen door te voeren. Sociale dienstplicht, een pensioen voor iedere werkende , een vergaande verandering van hypotheek verstrekking en nieuwe voorwaarden voor aftrekbaarheid. Mini referenda en een jaarlijkse gezondheid controle kunnen eventueel via het internet plaats vinden. Zonder het te weten lopen we weer richting huis . Coco heeft met enkele draaibewegingen mijn richtingsgevoel ondermijnd en wil waarschijnlijk naar het warme huis terug.
De flarden gedachtes drijven uit elkaar. Misschien wordt 2012 niet veel anders dan andere jaren en worden de problemen met de euro wel weer opgelost of verdrongen door nog grotere problemen, die een directe bedreiging vormen voor onze aarde als geheel. Ik volg Coco en wil in het nu leven net zoals zij en me niet somber voelen omtrent zaken die ik niet zelf in de hand heb. Want dat is een uniforme realiteit: je geen zorgen maken omtrent zaken waar jezelf geen invloed op kan uitoefenen, ook in 2012 niet. Misschien is het nog beter om je in 2012 überhaupt geen zorgen te maken over wat dan ook en het leven te beleven zoals het nu is en niet zoals het anders zou kunnen zijn.
J.J.v.Verre.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten