zondag 21 maart 2010

Overpeinzing.


 

Wie is van hout en wie van zilver? Wat is de naam van de kracht die mij doet sterven in mijn bedachte wereld? De verbroedering van leven, van samenzijn,van geluk en liefde. De wind huilt in mijn gehoor en de gedachten aan het einde van mijn zijn versterken mijn weerbaarheid. De trots van ongestoord denken bevrijdt mijn dwalingen en duistere invloeden vanuit het ongeremde wezen van het ik. Het ik dat bijna de overhand heeft gekregen boven mijn goddelijke zijn.
De kruisiging van spijkers en hout ,de liefde van schoonheid in zilver.Ik zal het je vertellen zo lang geleden. De wereld was nog maar een kind zonder raketten of atoombommen.Het smeedde de vertellingen van demonen en angsten aaneen tot een lugubere maskerade van gedroomde nachten. De plaatjes bij de vertellingen stapten uit hun boek en creƫerden een nieuwe werkelijkheid los van de bestaande tekst. De fantasierijke gedachten uit ons brein zochten de verborgen angsten en ronselden een leger van negatieve elementen. De waarheid diende zich aan in verwarrende symbolen. Een mens van vlees en bloed dat bij herhaling wonderen kon verrichten en stierf aan het houten kruis,dat later het symbool zou worden voor liefde en mededogen. De kruisridders die het zwaard lieten regeren over de bezetters van het heilige land en door de kracht van het goede,de macht van het kwade wilden verwoesten. Wie is van hout en wie van zilver? De liefde voor de mensheid is de goddelijke vonk die het vuur van verbondenheid kan aanwakkeren en ons deel laat worden van het grotere geheel. Wat beter is voor jou ,is beter voor mij, beter voor hen met ons erbij. Wie wil er dan nog liever van zilver zijn dan van hout? Het conflictueuze brein plaatst ons in het middeleeuwse duister met de boodschap om onze ogen pas te openen als het licht is verdwenen. Het spoortje licht van de waakzaamheid weerspiegelt in de materie en zal opnieuw toeslaan bij een sprankje onzekerheid. Het leven is te gecompliceerd om tot eenvoudige conclusies te komen.
 Het kruis is het symbool voor materieloze rijkdom,voor onvoorwaardelijke liefde,voor geprogrammeerd lijden en verlicht sterven. Het hangt aan de muur en ik kijk ernaar.

J.J.v.Verre/2001.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten