Fietstas.

-Een mens kan geen werkelijkheid bedenken die niet bestaat.

In de fietstas tast een koude frietzak in het aarde donker.  Hobbelend over drempels en kinderkopjes danst de fles wijn tegen het pak halfvolle melk en trilt de pot pindakaas tegen de kartonnen doos met gestampte muisjes. Hoe kon ik ooit vermoeden dat de vers gebakken bolletjes en een vers halfje bruin in de stress schoten naast de diep bevroren water ijsjes, raketjes geheten. Hoe kon ik weten dat het pak verse jus niet tegen de fles azijn gedrukt wilde worden. En dat de veel te grote doos waspoeder een overheersende rol in de te kleine ruimte speelde. Maakt het uit wat ik in de linker of rechter fietstas prop? Bewustzijn bestaat ook bij de levenloze materie welke uit de schappen van de supermarkt via de band bij de kassa in de twee tassen terecht zijn gekomen en welke in dit geval aan mijn oog zijn onttrokken. Ik vraag me af wiens bewustzijn nu verwoord is, nadat ik de letters als zinnen in de tekstverwerker heb gestopt en later bij het printen over het papier zijn gestrooid. Zijn het de gezamenlijke intenties van de chocolade deeltjes in het pak chocolade strooisel of zijn het de gestampte muisjes die met mijn bewustzijn interfereren of ben ik het bewustzijn van die muisjes en pak ik daarom hun pak uit het schap? Ik probeerde na te denken of ik wel tot een bewuste keuze was gekomen of dat ik zomaar wat had gepakt. Ik wist het niet meer, maar hoorde nu de muisjes luid en duidelijk in mijn hoofd zeggen: "pak mij, nee pak mij, nee mij moet je nemen". Vreemd dat ik dit niet eerder bewust had waargenomen. Ik vroeg me ook af wie het boodschappenlijstje in mijn hoofd had geschreven.

Toen ik thuis kwam en de boodschappen tassen van de bagagedrager verwijderde, droeg ik deze behoedzaam naar de keukentafel. Voorzichtig opende ik de eerste tas om de boodschappen aan het felle licht te laten wennen. Vanaf die dag voelde ik me sterker verbonden met de gekochte waren en lach ze regelmatig toe als ik de proviandkast open. Ook de smaak bij het opeten is nu ongekend intens. Ik deel nu mijn leven met vele vrienden, waarvan het moeilijk afscheid valt te nemen. Inmiddels staan de kasten en kelder overvol. Mijn belastingpapieren wordt door de belastinggids verzorgt en de meeste ingrediënten in de keuken koken zelf. Vreemd eigenlijk zo'n fietstas verhaal.

         J.J.v.Verre.