Help Suriname gaat dood

De economische toestand in Suriname wordt steeds slechter.De SRD(Surinaamse Dollar) is de laatste jaren regelmatig gedevalueerd, de prijzen in de winkels gaan steeds verder omhoog, maar de salarissen zijn hetzelfde gebleven. De schatkist is vrijwel leeg en de mensen hebben het daar erg moeilijk.Ik ben net teruggekomen in Nederland, nadat ik vier weken in het Lachipersad Mungra Streekziekenhuis in Nickerie heb gewerkt. Het ziekenhuis doet verschrikkelijk zijn best om al zijn patiënten goed te behandelen, maar wordt per week geconfronteerd met nieuwe richtlijnen van de verzekeraars. De patiënten moeten voor hun poli of SEH bezoek een eigen bijdrage betalen, wat voor velen steeds moeilijker wordt. Meestal helpen familieleden als patiënten dit niet kunnen betalen, maar door de economische recessie is het voor de meeste familieleden ondoenlijk geworden om steeds hogere bedragen als eigen bijdrage op te hoesten.Ook moeten vele medicamenten in het ziekenhuis zelf worden betaald en iedere week komen er medicamenten bij op die lijst. Ik heb gezien hoe er Surinamers dood gingen, doordat zij bij een slangenbeet het vereiste antidotum niet konden betalen.Ongeveer 135 USD per ampul, waarbij je meestal 3 ampullen moet toedienen. En in de regentijd komt er dagelijks iemand in het ziekenhuis, die door een slang is gebeten. Ook de subcutane heparine moet zelf worden betaald, waardoor er rond een operatie, een patiënt met een kunstklep ernstig worden bedreigd.Ook geneesmiddelen waarvoor geen alternatieven zijn worden niet meer vergoed en vele geneesmiddelen zijn überhaupt niet meer in Suriname voorhanden.Ook zagen we velen in het ziekenhuis die niet waren verzekerd, omdat ze geen premie meer konden betalen. Je kan dan geen hulp meer geven, geen noodzakelijk onderzoek doen en niet doorverwijzen naar Paramaribo.
Ik ben erg geschrokken bij mijn recente bezoek.Het moet snel veranderen daar, anders gaat Suriname dood.De meeste Surinamers hebben zich neergelegd bij deze onverkwikkelijke toestand en zijn de laatste jaren te dociel geworden door al die malaise.Vakbondsleiders worden vaak door Bouterse omgekocht en na stakingen wordt een loonsverhoging toegezegd, welke niet wordt geconcretiseerd.Er moet een oplossing komen en wel een vreedzame.

Meneer Bouterse sta op 20 mei uw plaats als president af aan een opvolger, zodat er uit Nederland weer ontwikkelingshulp opgang kan komen. Help uw landgenoten door af te treden, u heeft lang genoeg van het baas zijn kunnen genieten. Uw zwakke gezondheid geeft u redenen genoeg om het roer over te dragen.De december moorden zijn nu niet belangrijk meer. Wat nu telt is het Surinaamse volk, de liefste en prettigste mensen van Zuid-Amerika.
Laat Suriname niet doodgaan!!!!!

J.J.v.Verre

De Heershoeve

                                                               De Heershoeve in Harskamp

Een parel van de Veluwe noemt men deze verbouwde rietgedekte boerderij.Een oase van rust in het Gelderse Harskamp.De vrije heerlijkheid die het voortbestaan dankt aan creatieve bewoners, die deze hoeve omtoverde tot een waar paradijsje.De statige bomen die de tuin omzomen trekken hun groene jas weer aan. Het is mei en de vogels tjilpen in het zonnegloren en vervolmaken hun nesten in de hoge bomen en veilige struiken.De koeien staan weer in de wei en het snel groeiende gras heeft de voorjaar koude achter zich gelaten.Weide vogels zoeken afgelegen plekjes in het lange gras, zonder dat ze door de grazers worden lastiggevallen.Ik loop door de tuin en laat me ondersneeuwen door de bloesem van de Japanse kers.
Het boerenleven verspreid de zo kenmerkende reuk, de boerenlucht die wij als stadsmensen niet gewoon zijn.Maar voor kinderen belangrijk, omdat de “boerderijstof”, latere allergieën zou kunnen voorkomen. Dit als mogelijke verklaring voor de hygiënehypothese, waarbij een steeds “sterielere” omgeving de kans op het ontwikkelen van astma,  allergieën en auto-immuunziekten bij kinderen doet toenemen.De wetenschappelijke basis voor deze hypothese blijft wankel.

De omheinende sloot staat nog vol van recente neerslag en het weiland is nog drassig. Harskamp is nog niet geheel ontwaakt uit de kale winter, maar wordt wakker geschud door de mei-vakantie toeristen.De meimaand schept de zin van het leven door vervolmaking en toont de grootsheid van de goddelijke natuur in haar prachtige bloei.Een zachte bries die de hoge populier doet ruizen, vertelt van de harde stormen die de winter had meegebracht.Niets is alles op deze bijzondere plek en alles wordt niets als het zichtbare zich concentreert op de natuur binnen deze schone houtwal.Het geluid van een tractor met laadkar en in de verte nadert een helikopter. Maar geen van deze motorische geluiden kan de lieflijkheid van de Heershoeve verstoren.Ik wandel in gedachten langs een fruitboom en denk terug aan de appelboom in de tuin van mijn vorige woning, geschonken door mijn overleden zwager, bij de geboorte van mijn jongste zoon. Zou hij zijn bestoven en weer appels dragen dit jaar? De zon verdwijnt achter een witte wolk en de kleuren in de tuin verfletsen een beetje.Het groene kleuren palet verliest zijn schakeringen. Ik loop terug naar de woning en vul de hanging-baskets met aarde en 1 jarige bloeiende plantjes en hoop dat de nachtvorst niet opnieuw zal toeslaan.Bezig zijn in deze heerlijke tuin en de aarde voelen als krachtbron is de eenvoud van bewustzijn in een gelukkige omgeving.De drukte van de stad vergeten en onthaasten op dit vlakke land.Het buitenleven is jezelf verliezen in de sprankelende natuur. De jaargetijden omarmen in het weten dat niets eindeloos is en het leven achteraf te kort heeft geduurd om het te begrijpen.Genieten is het mooiste wat er is.Maar genieten met anderen in de natuur versterkt dit gevoel en verrijkt de gevoelsbeleving.Zitten op het terras, praten en wat drinken, terwijl de omsloten hoeve de veiligheid en zijn gezelligheid uitstraalt.Hij ademt gastvrijheid uit en wil niemand teleurstellen.Zijn herberg gevoel wacht op de komst van onze kinderen en vrienden.

Ik heb u lief mijn driehoekige open hart.Ik koester de dagen dat ik zal verschijnen in de rijkdom van uw groene pracht. Nu nog ruim een maand wachten voordat ik u mag betreden.Ik ontsluit mijn ogen en droom verder.In gedachten en in herinnering.

J.J.v.Verre.