Afgerolde spuitende slangen spuwen verbeten hun kwijlende slijm in de bek van de vuurspugende draak die vecht in een rood geel verlicht decor. Ik zie de zon in de hitte van dit brandende vuur, maar hier brengt de nacht de verlossing niet dichterbij ,want dit vuur lacht om de nacht en nestelt zich tussen de contouren van een eens zo’n veilig huis. Zwarte rookwolken passeren geen schoorsteen maar hebben een vrije aftocht bedongen achter de zegekar van het verwoestende vuur. In donkere hemelvlucht een stroom van roet en as deeltjes die elders een aanslag zullen plegen op pas gewassen auto’s of op een witte was drogend in de wind. Zwarte helmen met rood glimmende sirenes, aluminium ladders met nog meer slangen komen aangereden. Een groep omstanders begint als een orkest te hoesten nadat de wind is gedraaid. Er is brand in de straat en de politie plaatst hekken om de kijkende buurtbewoners op afstand te houden. Roddels over de toedracht. Brand heeft iets fascinerends en angstigs tegelijkertijd. Het bijzondere aan vuur is de verzwelgende lust, de voelbare hitte, de verspringende kleuren schakeringen van geel, rood en oranje en het knetterende geluid van het verbrande materiaal. Het vuur spuwt en verblindt en verstikt in haar ingetogen reinheid. Ook de eenheid van aarde,water , lucht en vuur heeft iets elementairs, iets wat elkaar opzoekt omdat het elkaar nodig heeft. Het zijn de elementen die bij elkaar worden gebracht en als een gesloten cirkel een soort van toverkracht ontwikkelen . Een uitdaging , een strijd tussen verbranden en blussen, tussen redden en verloren gaan. Maar ook het verwoesten van het oude is het begin van iets nieuws. De verschroeide aarde maakt plaats voor nieuwe gewassen en een verwoest huis kan weer herbouwd worden in een andere stijl met modernere hulpmiddelen.
Ik probeer me te verplaatsen in het hoofd van een brandweerman. Net in slaap en dan die sirene die iedereen wekt, snel aankleden, nog even een snack in de mond en langs de glimmende paal naar beneden glijdend , het rode gevaarte in. De beschermende jas dichtmaken,kraag omhoog, laarzen goed trekken, handschoenen aan en helm opdoen . De stille spanning in de wagen, het goed vasthouden in de bochten en dan op het terrein van de brand aangekomen heeft ieder zijn eigen taak. Zoals, ladders van de wagen halen, slangen uitrollen en natuurlijk de brandkraan vinden. De commandant geeft de laatste aanwijzingen en wijst op het gevaar en adviseert beschermende maatregelen wat veiligheid betreft. En dan begint de strijd tegen het vuur. In die strijd is alles geoorloofd. Spuiten met water,schuim,scheppen met zand, met een bijl een gat in het dak hakken , de belendende percelen nat houden en omstanders op afstand houden. Gelukkig was dit een onbewoond huis, dus geen dramatiek met slachtoffers en geen verwoeste fotoalbums of in een moderne versie: geen verbrande computer of harde schijf. Nadat het huis helemaal is afgebrand wordt de strijd gestaakt. Nog wat nablus werkzaamheden en dan wordt de balans opgemaakt. Het is vandaag zondag en het vuur heeft weer gewonnen. Maar de brandweermannen hebben ook gewonnen, want er is maar een huis afgebrand en dat hadden er meer kunnen zijn en die waren wel bewoond. Met enige trots rijden de mannen terug naar de kazerne. De buurtbewoners gaan slapen en morgenochtend zien zij op de plek van het afgebrande huis een zwart skelet met veel water. De brandlucht zal nog lang in de straat blijven hangen.
De vuurspugende draak ligt op de loer en wacht op een droge periode waarin hij opnieuw kan toeslaan . De reinheid van het vuur dat ons bestaan behoedt, die het leven groeien doet, die ons warmte schenkt en de duisternis doet vluchten. De aarde staat in brand, laat de zon een vriend voor het leven zijn *.
De brand in ons leven is het vuur der duisternis welke we gezamenlijk moeten blussen. Politieke beslissingen kunnen het voortbestaan van de aarde bedreigen. Een machtige pyromaan kan een dwaze beslissing nemen. Een vonk kan alles in lichterlaaie zetten, het leven in gevaar brengen en brandweermannen kunnen ons daarbij niet meer helpen. De aarde staat in brand, redt onze kinderen en bevrijdt mijn ziel. De aarde staat in brand in haar diepste lagen. De aarde staat in brand en wij mensen zijn verantwoordelijk voor deze vernietiging. Wij mensen moeten ons beseffen dat we niet de eigenaar zijn van deze planeet en niet het recht hebben om haar te vernietigen. De aarde staat in brand maar gelukkig is de creativiteit van entiteit aarde zo groots dat zij ons zal influisteren hoe wij met liefde en begrip deze brand kunnen blussen.
J.J.v.Verre.
* Teksverwijzing:
-De aarde staat in brand, songteks: Frans Bauer.
