Op de redactie van het TV programma “ vreemde ontmoetingen” stond alles in het teken van een programma dat ’s avonds zou worden uitgezonden. Het had al veel aandacht gekregen in de media, zodat een kijkcijfer record werd voorspeld. Tegenstanders hadden geschreven het niet ethisch te vinden dat de laatste dag uit het leven van Siegfried Donselaar zo indringend was verfilmd en het sterven zelf zo direct in beeld werd gebracht. Siegfried was een paranormaal medium dat kon voorspellen wanneer sommige gebeurtenissen zich zouden voltrekken en de profetie van zijn eigen sterven was de aanleiding voor het maken van de TV reportage. Op de montage kamer was men bezig om de laatste reacties uit kranten en actualiteiten rubrieken te integreren en te becommentariëren. Een van de voorspellingen van Siegfried die mogelijk uit kon komen was het kijkcijfer van deze uitzending. Hij voorspelde meer dan 7 miljoen kijkers, als de uitzending ongeveer twee weken na zijn dood zou plaatsvinden. Hij onthulde ook een enorme natuurramp die zich een week na zijn dood zou voltrekken. En daar hadden we de afgelopen week genoeg van gezien. Bij alle reportages ook in het buitenland was de naam of foto van Siegfried veelvuldig in beeld verschenen en vele buitenlandse televisiestations hadden belangstelling getoond voor deze bijzondere uitzending. Familieleden werden geïnterviewd en bekenden schilderden de mens die hij geweest was. Ook duistere zaken kwamen naar voren zoals een aanklacht van een buurman, een teleurgestelde ex-echtgenote en een vroegere zakenpartner die beweerde dat hij een oplichter was. Maar het allerbelangrijkste was dat er iets bijzonders ging gebeuren, iets dat niet gemakkelijk was te verklaren door toeval of manipulatie, iets dat nog nooit eerder op de TV was vertoond. Iets dat het paranormale optilde uit het bedenkelijke, uit het twijfelachtige en plaatste in de realiteit van vandaag. De spanning in de studio nam toe en gerenommeerde deskundigen kwamen binnen om nadat de documentaire was vertoond aan een ronde tafel zittende, hun commentaar te geven. Heel Nederland was in de ban van deze uitzending die nieuwe voorspellingen zou openbaren.
Klokslag 20.30h begon de uitzending met een korte inleiding van de presentator van het nu omhoog gevallen, populaire programma: “vreemde ontmoetingen”. Er werd vermeld dat alles live was opgenomen en dat er niets aan de teksten was veranderd. Het eerste shot toonde Siegfried in een stoel in een zomerse tuin en was een half jaar eerder opgenomen. Hij vertelde dat hij een rijk en bewogen leven had gehad en dat hij de mensheid iets wilde meegeven voordat hij zou gaan sterven. Hij drukte het uit als een levensgeheim, iets dat door hem de waarheid van het laatste testament werd genoemd. Hij vertelde dat de dag van sterven vaststond en dat hij zijn medemensen wilde laten zien dat alles wat er op aarde geschiedde al in een andere dimensie bekend was. Hij leefde bewust in die andere wereld en kon ons daardoor vertellen wat er in onze toekomst ging gebeuren. Hij lichtte dit toe met voorvallen die recent hadden plaatsgevonden of die nog stonden te gebeuren. Het was een indrukwekkende lijst die hij uitsprak op een manier die de suggestie wekte, dat voor hem alles al was gebeurd. Hij raakte ook duidelijk in de war tussen het noemen van voorvallen die hadden plaats gevonden en die wij nog niet kenden. De interviewer vroeg hem hoe hij deze informatie kreeg. Ja, eigenlijk op dezelfde wijze als wij ons geheugen gebruiken om herinneringen uit het verleden op te roepen, maar dan niet naar achteren, maar naar voren. Zeg nou zelf, simpeler kon het toch niet.
De laatste dag was in drie onderdelen vervat en niet lineair in de tijd gemonteerd, maar werd opgehangen aan drie filosofische onderwerpen welke uitvoerig werden besproken. Als eerste de illusie van de aardse werkelijkheid, ten tweede de zin van het leven en ten slotte het hiernamaals, de afterparty genoemd. Deze afgesloten weg van het aardse beleven werd gedeblokkeerd, zodat een soort van jakobsladder plotseling zichtbaar werd. Tevoorschijn gekomen uit het niets, de energie van pure liefde. Het eindeloos bewustzijn had zich voor een ieder geopenbaard in de eenvoud van de woorden die Siegfried koos om het nieuwe pad te verlichten. De weg die hij zou gaan volgen aan het einde van de uitzending.
Het dood gaan was op het voorspelde tijdstip begonnen in het bijzijn van naaste familieleden, zonder interviewer, maar met draaiende camera. Het proces van de laatste adem verliep rustig. Volgens sommige deskundigen zo rustig dat de verdenking op euthanasie werd geopperd. Het einde van het aardse leven. Het moment dat aangaf dat de zielsverhuizing was aangebroken. De idee dat we afscheid konden nemen van de illusie van de materiële werkelijkheid. De werkelijkheid van zijn afscheid , was een afscheid van onze werkelijkheid. Sterven is geboren worden in nieuwe ideeën en mogelijkheden vervullen die wachten.
De laatste dag uit het leven van Siegfried Donselaar was een kijkcijfer record, die de werkelijkheid van het voorspelde overtrof en de waarheid van het paranormale in ons denken begroef.
J.J.v.Verre.
